Haggis, neeps and tatties

E: Vanmorgen goed wakker geworden. We lagen in een goed bed en waren helemaal op na het lekke band verhaal. Bart kon niet eens meer de spullen versturen zodat jullie ons eerste deel konden lezen. Hij had het helemaal gehad. Ik verschanste me gisteravond in m´n bed volledig aangekleed en met mijn boek “Wampie” van A. den Doolaard op mijn e-reader. Ik ook even niks meer. Maar lekker virtueel op reis naar de Karpaten. Ik mag niet klagen wat slapen betreft. Ik maak dezelfde nachten als thuis nu en heb tot nu toe nog maar 2 keer tussen de middag gepit.

Het land is echt mooi. Misschien dat het in de winter wat onherbergzamer is, maar wat we tot nu toe hebben gezien vind ik het prachtig. Middeleeuws en groen. Weidse uitzichten en aardige mensen. Zo ook de mensen in de eerste B&B. Gezellig een kletspraatje en vertellen over zichzelf en de omgeving. Je moet even wennen aan het dialect, maar dat gaat ook goed. Alleen echt Gaelic is niks. Dan verdwalen we. We kregen een uitgebreid ontbijt. We hadden aangekruist wat we wilden, want anders krijg je ik weet niet wat. De worstjes hadden Kiki en ik er uit gelaten en we hadden geen van drieën de bonen. Maar verder waren er vruchtjes, yoghurt, melk en cereals. En voor mij als enige een bak thee. Heerlijk, heerlijk, heerlijk.

We zijn om 10.15 op weg gegaan want het was nog best wel een ritje, wat ook zal blijken. Mij leek het wel leuk om de pas door de bergen te nemen, maar omdat we langs een krachtcentrale wilden gaan was het handiger om de weg langs het water te volgen. Ik mocht mijn ogen open houden voor Bart als hij te dicht langs de rand zou rijden en  Kiki was mee voor het vermaak. Die heeft gezongen en spelletjes verzonnen. Maar wat was het opletten geblazen voor mij en wat een kronkelwegen zeg, ik werd er wagenziek van. Bart had er ook een aardig gangetje in waardoor het gedraai niet alleen tot de auto en de weg beperkt bleef maar ook ineens in mijn hoofd zat. We moesten wel proberen om de toer van 11.00 uur te halen in de powerstation… Goed door wegopbrekingen miste we hem net 3 minuten. Dan maar eerst eten. Nou ik en Kiki hadden geen honger. Kiki is een beetje uit haar ritme en ik zat met mijn hoofd nog in de carrousell.  Bart had nergens last van en nam maar gelijk eens Haggis. Je weet wel, een boel schapendingen en nog een paar dingen ernaast.

B: Van Wikipedia:
Haggis is een typisch Schots gerecht.

Haggis is een schapenmaag of runderdarm, gevuld met stukjes hart, long, lever, niervet en havermout. Naar smaak kan een gesnipperd uitje toegevoegd worden, en peper, zout, nootmuskaat en foelie.

Traditioneel wordt Haggis geserveerd bij het Burns Supper, een op 25 januari gehouden diner ter viering van de verjaardag van de Schotse nationale dichter Robert Burns, die ooit een ode op de haggis schreef. De haggis wordt dan onder begeleiding van doedelzakmuziek opgediend.
Address to a haggis                                                Ode aan de haggis

Fair fa' your honest, sonsie face,                      Rein en eerlijk is jouw vrolijke gezicht,

Great chieftain o' the pudding-race!              De beste worst te zijn is jouw familie's plicht!

Aboon them a' yet tak your place,                   Jij hebt een ereplaats verdiend als zwaargewicht,

Painch, tripe, or thairm:                                       Maag, pens en darm:

Weel are ye wordy o'a grace                              Jij verdient een gedicht

As lang's my arm.                                                    Zo lang als mijn arm.

De doedelzakspeler was ver te zoeken helaas! Het gehele gerecht heet overigens Haggis, neeps and tatties: waarbij de neeps een stampot van koolraap is en de tatties een wat zoetige aardappelpuree is.

E: Nou het was heerlijk zei hij en Kiki had ook geproefd en vond dat ook. Ja misschien had ik het ook wel gegeten als ik geen CU had gehad en iets tegen Ui enzo maar nu laat ik het voor wat het is. Maaaaarrrr… ze hadden wel een leuk winkeltje. Ik ben geen shopper maar hier was een leuke kunstenaar die z´n waren te koop aanbood. Hij schilderde leuke schapen en koeien. Dus nu ben ik kaarten en een beker rijker.

B: De tour waar de vouw van de kassa ons nu om 12 uur ingedeeld had. De krachtcentrale is een van de 4 grootste in Engeland. Het water uit het bassin boven op de berg wordt via 4 buizen naar beneden gedrukt naar 4 turbines. Die spinnen rond en wekken met behulp van magneten stroom op. De stroom word gebruikt op piekmomenten in de UK op te vangen, zoals in de ochtend als iedereen zijn waterkoker aanzet voor hun kopje thee. Binnen 30 seconden kan dan 4mW aan energie geleverd worden. Wat ik niet wist was dat er bij elk energieverbruik in de daluren overtollige energie gewon “weggegooid” wordt! Want om die overtollige energie op te slaan was er voor heel de UK een batterij nodig zo groot als de stad Birmingham. Verkopen misschien aan landen die op die momenten een piekbelasting hebben??? Nee, een klein gedeelte van die overtollige stroom wordt nu teruggekocht door de krachtcentrale om het proces in tegengestelde richting te laten verlopen om het nivo in het meer beneden niet al te groot te laten en om de capaciteit in het bassin boven op peil te houden. De turbines worden dan omgedraaid en fungeren dan als pomp. A
Afijn, we zijn met een bus een kilometer de berg ingereden en daar hebben we de turbines mogen aanschouwen. Het leek wel een James Bond-film.

Hierna verder gereden en kwamen we langs een Sea-life sanctuary. Omdat het tijd was om de benen te strekken daar wezen kijken om otters (1 stuk) en zeehonden (ook een stuk) te bekijken. Gelukkig was het bijbehorende aquarium wel interessant en heeft Engelien zelfs nog boven het haaien en roggenbassin gehangen en zich verbaasd dat die beesten al zo gedrild zijn dat ze vanzelf omhoog komen met hun bek als er mensen boven de bak staan. Voeren maar…..

Onderweg lijkt het wel Värmland in de zomer, wat een Nederlandse auto´s zeg! Twee Belgen en een Fransman gezien, maar verder alleen Nederlandse auto´s.

Na dit bezoekje doorgereden naar onze B&B in Dornie. Een mooie kamer met 3 bedden en een uitzicht op het kasteel van Dornie. Dit kasteel is het meest fotogenieke kasteel van Schotland en dat was te zien. Overal in de omgeving liggen mensen in de berm om foto´s te maken. En wij hebben vanuit onze kamer zo uitzicht op het kasteel. Wat een bofkonten! Vanavond om 6 uur naar het dorp gegaan en daar in de plaatselijke pub zeebaars gegeten en Kiki pasta met tomatensaus.

Net samen met Kiki een film gekeken en plannen gemaakt voor morgen. We zien af van de lange reis weer het eiland Skye rond en maken een verkorte versie hiervan in combinatie met een zeehondenboottochtje en een otteruitkijkpost.