Alligators

Nou dat was de een na laatste dag zeg. Ik had het ineens gehad. Bart en Kiki zijn naar de benzinepomp aan de overkant van de 6-banige snelweg om er te drinken te halen en ik ben de kamer ingegaan. Op weg naar het zwembad een buitenlands mannetje tegengekomen die me maar vreemd kwijlend over de balustrade aankeek en er zat er net zo 1 in een auto die net voordat ik in mijn bikinibroekje en t-shirt de kamerdeur opendeed ook al zo vreemd keek. Jasses. Verder zijn ze erg lief hier geloof ik. Ik ben gewoon op.

We hebben een leuke dag achter de rug. Inpakken is niet mijn favowerk maar als je dan eenmaal weer op weg bent in zo´n lekkere auto met zo´n fijne rijder is het wel weer heel leuk. De auto is zeer comfortabel en de wegen ook. Verder is er zoveel te zien. De eerste stop was vlak bij het uitgecheckte hotel. Schelpen wereld heette de winkel. Dat we zelf sanddollars op het strand gingen vinden was bijna niet mogelijk omdat Bart op internet uitgevonden had dat je schelpen het beste kon vinden bij eb. En aan de westkust is het dus eb om 7 uur ´s ochtends en 22.00 uur ´s avonds . Bij het ene zouden we nog niet op zijn en het andere ligt Kiki al te pitten. Jeetje wat een prachtige schelpen zeg. Fantastisch echt waar. Bekijk de foto´s maar. Ik heb een sandbiscuit en een grote sanddollar en en huisje van een zee-egel gekocht. Maar ik kon wel een koffer volladen. Ze waren ook niet zo duur. Maar hoe breng je zoiets heel over in je koffer! We gaan het zien..

Toen door naar een Alligator park. We hebben de tollroad genomen wat inderdaad een boel uitmaakte. Veel sneller. Niet meer dat gehark naar dollars om toll te betalen gelukkig want er werd een foto gemaakt van de nummerplaat. De boel werd niet opgehouden. We reden lekker door. Voor Bart is 45 MPH soms net iets te langzaam, omdat hij dan in gaat zitten dutten, maar we konden ook vaak 65 rijden en dat rijdt op de soms 6 baans wegen heerlijk.

Het Alligator park was wel grappig. We zaten nog een 15 minuten in een airboat. Maar als ik eerlijk mag zeggen vond ik de speedboat die keihard ging leuker. Als een airboat een bocht moet maken draait hij een 180 graden wat ik suf vond. Wel alligators gezien die lagen te zonnen aan de oevers van de Everglades. De Everglades is een onmogelijk groot stuk land wat helemaal National Park is. Zover je kan kijken zie je grasland, mangroven, dichtbegroeide stukken land met bomen en open stukken met water. We zien nog een Alligatorshow die wel leuk gebracht wordt en waar de geintjes van de presentator vol angst en schrik gevolgd worden. Die lui trappen ook overal in zeg. Alleen die skunk vond ik geen leuk grapje. Hij vertelde dat een stinkdier tot wel 4 meter van je af zo in je ogen kon spuiten. Dat komt hier vandaan liet hij ons de kont zien van het stinkdier en ineens spoot er een grote straal vloeistof over ons heen. Ik dacht dat dat beest echt aan het sproeien was. Ik voelde de druppels op m´n armen en ze zaten op m´n bril. Had hij een injectiespuit met water onder dat beest z´n kont zeg. Nee, daar kon ik niet om lachen. Ik was weer helemaal perplex van Kiki. Die heeft zonder aarzelen een fikse alligator vastgehouden.

We eten er nog wat. Ze hadden een combo van stukjes alligator (wat iets aan de scherpe kant was voor Kiki en mij), kikkerbilletjes ( wat voornamelijk ik zeer vreemd vond om te eten) en een stuk meerval (Niet slecht maar ik vond de yellowtail van gisteren lekkerder)

En door naar de Indianen. Het was er een stuk rustiger. Ze hadden wel kunst, en de kunst die er was was voornamelijk gezinsleven georiënteerd. Prachtige patchwork kleden en kleding. Zelfs de poppen hadden deze kleding aan. Allemaal even kleurig. Verder gewoven manden voor sieraden en andere snuisterijen maar ook grote manden voor eten en ingrediënten. Kunst was er ook in de vorm van geregen kraaltjes en zelfgemaakte poppen met hoofden en lijven van kokosnoten en palmbladeren.

We leren heel veel over de vroegere manier van wonen. Eten, slapen relaxen, handwerken, overal hadden ze een ander dak met tafels er onder. Baby’s in een hangmatjes ouders op een harde tafel hoog boven de grond met een patchwork deken. Dan liggen we nu wel erg luxe met zo´n tempurmatrasje. Om de boel iets minder hard te maken deden ze er een laagje palmbladeren onder en ongedierte weghouden deden ze met een uitrook manier. Een manier die ik ook wel ken in andere landen. Je zet je huis gewoon effe flink in de rook van wat rokende bladeren of zaagsel of zo en weg zijn mieren en luizen en slangen en …vul maar in.

Ook hier een alligatorshow die ingeleid werd door en vette boer van de Alligator temmer. Hij keek er zelf niet van op en ook geen pardon, welnee. Zoiets gebeurt waarschijnlijk wel vaker joh.. Hij stond maar op die beesten te kloppen en te tikken. Ik zei tegen Bart dat vandaag of morgen hebben die beesten er genoeg van en beramen ze een feestmaal. De temmer had genoeg vlees op z´n lijf dus dat zou een lekker maal zijn. Maar gaandeweg merk je ook wel dat ze niet zoveel brain hebben hoor. Een herseninhoud ter grootte van een pingpongbal geloof ik. Ze zijn niet emotioneel. Hij wist precies hoe je het beest in slaap kon krijgen en dat hij z´n bek als reflex dichtdeed zodra er iets binnenin z´n bek tegen z´n gehemelte of tong tikte. De klap deed ons opveren van onze stoelen…brrr…

Van hieruit reden we naar de kust. Op de Highway 41 reden we dwars door de Everglades en aan deoverkant van de sloot van de weg hebben we zeker wel 100 alligators zien liggen zonnen. Waanzinnig dat die daar gewoon liggen. Je zal een lekke band krijgen. Ook stonden er bordne langs de weg met een waarschuwing voor overstekende puma´s. Weer eens wat anders dan elanden.

In Napels hebben we een kwartier op het strand gelopen. Iets te kort naar m´n zin maar het was een heel gezoek naar een strand en ten tweede stonden we niet op een geweldige plek geparkeerd. Hoewel het was een fantastische plek vlakbij de trap naar het strand, maar erg dicht bij een gele streep. Ze zijn hier nogal bonnenuitdelerig dus dat was effe snel.

Het laatste stuk was naar het semi-geplande Motel de Days Inn van waaruit ik jullie nu schrijf. Precies zo´n motel uit de Amerikaanse film die ik heb gezien. Allemaal kamers in een langgerekt gebouw met deuren en een galerij. Typisch…. Zie foto..

Ik was dus goed klaar en obstinaat. Kiki en Bart kwamen terug en gaven een show voor de deur. Ze stonden te zingen en te dansen en hadden een kunstroos gekocht. Dat maakte me wel weer aan het lachen. Net een douche genomen en gegeten. Een bezorgpizza. Die krengen zijn zo groot dat we er morgen ook nog van kunnen eten. Dan lezen en slapen. Morgen is alles weer hartstikke goed hoor. We gaan naar onze laatste hotel van deze vakantie. Eerst naar een Aquarium en dan naar het hotel en inpakken (en weggooien misschien). Ik hoop hiervan dat het makkelijk zal gaan. We hebben namelijk nogal veel om mee te sjouwen. Tot schrijfs morgen.

Ik weet trouwens niet wat er hier in het water zit, maar ik krijg er automatisch een permanentje van in mijn haar. Een krullen!!!